Vannacht had ik een bevalling op Curaçao

Afgelopen nacht was het de warmste nacht ooit gemeten in Nederland. Dat hielp eraan mee dat het leek alsof ik even op Curaçao was vannacht. Om goed 3 uur drukte ik op de deurbel. Een exotisch uitziende man deed open, zijn lange haar in een haarnet. “Graag schoenen uit”, zei hij. “Met plezier” dacht ik. “Het wordt hun 5e kindje en het ging de vorige keer snel” zei de planner, die mij 20 minuten geleden wakker belde. Ik waste mijn handen met de heerlijk geurende kokoszeep op de badkamer. Toen ik boven op zolder kwam, hing de barende vrouw om de nek van de verloskundige. “7 cm“ zei de verloskundige tegen me. Toen de wee weg was gaf ik Laila een hand en stelde me voor. De verloskundige zette wat spullen klaar toen Laila weer een wee kreeg. “Oh dushi, mag ik bij jou”? Ze pakte me om mijn hals en samen dansten we de baby naar beneden. Zij met een mooie gekleurde doek om haar haar, net iets bruinere benen dan ik (ik doe echt mijn best) en haar gouden tand. Ik in mijne witte pak, blote voeten en fel rode teennagels. Alleen de palmbomen ontbraken. “Ga maar op bed liggen, Laila” zei de verloskundige. Laila riep zo hard als ze kon naar haar man dat hij nu echt moest komen. Rustig kwam hij aangelopen. De verloskundige brak de vliezen en zei dat Laila 9 cm ontsluiting had. Laila riep dat ze mee wilde persen en voordat we er erg in hadden was de baby geboren. Bon bini, lief jongentje! De twee oudste kinderen werden wakker gemaakt. Ze kwamen met slaperige ogen en een brede grijns hun broertje verwelkomen. De kralen in het haar van grote broer tikten vreugdevol mee. Grote zus mocht de navelstreng doorknippen en mama bracht ondertussen de familie op de hoogte. Niet veel later kwam oma naar boven geklommen, het zweet op haar voorhoofd en grote krulspelden in. Ze begint  haar 12ekleinkind jubelend te begroetten. Ondertussen voelde ik het zweet, onder mijn jasje, van mijn borsten over mijn buik lopen. Wat was het heet. Op twee verschillende telefoons werd er live verbinding gemaakt met de familie op Curaçao. Allen juichten, klapten en praatten veel. Mama vertelde haar verhaal vanaf gistermiddag toen ze iets voelde toen ze in de Action was. De uitheemse vogel in een kooi die ik op het telefoonscherm zag, probeerde boven het gelach van de dames uit te komen. Nadat de verbinding verbroken was, sommeerde oma de kinderen weer naar bed te gaan. Ik vroeg aan Laila wat ze wilde eten en i.p.v. de bekende boterham met kaas, pindakaas of hagelslag zei ze: “ik wil graag ananas”. Natuurlijk ananas! Terwijl ik het klaarmaakte, hoorde ik papa alweer snurken op de wit leren bank. Vannacht had ik een bevalling op Curaçao! 

Saskia